با سلام.

معمولا روی تولیدات داخلی کشور ما ، بحث های زیادی میشه. در این پست قصد ندارم این چالش ها رو ایجاد کنم 🙂 فقط میخوایم کمی در مورد دیمو ، زمین ، قاصدک و سایر تولیدات مشابه ملی (یا به عبارت بسیار بهتر داخلی یا بومی ) صحبت کنم :).

از نظر من ، هیچ مشکلی نداره که در حال حاضر توانایی تولید یک تبلت کامل رو در داخل نداریم و قطعات و سایر فناوری های مورد نیاز رو از کشورهایی مثل چین وارد میکنیم . چون حتی اپل یا سامسونگ هم همین کار رو میکنند ولی خب هم حرفه ای تر و هم در مقیاس بزرگتر. و یا اینکه هیچ اشکالی نداره که هسته سیستم عامل در داخل کشور کدنویسی نشده و از هسته آزاد لینوکس استفاده میشه. چون لینوکس هم آزاد هست و هم اینکه امتحان خودش رو پس داده.

پس مطلب رو ادامه میدیم تا برسیم به نتایجی بسیار مطلوب ! با من باشید 🙂

• آغاز سفر ، سفینه دیمو :
  دیمو ، برند تولید دستگاههای هندست در کشور ایران هست و گوشی های لمسی و تبلت های آندرویدی دیمو رو تولید میکنه. از نام این شرکت بر میاد که به نوعی بازی با حروف کلمه «امید» بوده و خب این هم خودش بازخورد مثبتی رو برای کاربران دیوایس داره. از همه مهمتر ، وقتی منی که فارسی زبان هستم تبلت یا گوشی رو روشن میکنم ، اینترفیس فارسی روبروی من قرار میگیره  و با این حساب افراد زیادی میتونند جذب این دستگاهها (و طبعا آندروید و بالطبع اون لینوکس) بشند.
  من این مدل تبلت رو هنوز از نزدیک ندیدم ولی به نظر میاد که تبلت جالبی باشه و جای پیشرفت داره.
• استراحت در سیاره قاصدک:
  قاصدک ، پر هیاهو ترین پروژه ملی (یا داخلی یا بومی یا هرچی که اسمشو میزارید) بود. متاسفانه مسئول این پروژه از گام اول شروع کرد به گیر دادن به سایر پروژه ها (از پروژه لینوکس ملی فارسی گرفته تا زمین و حتی پروژه های مینیمال مثل جبیر یا آریوس) و تقریبا تمام اونها رو به دزدی و مال مردم خواری متهم کرد. اگرچه این روش اصلا خوب نبود اما موجب شد این توزیع لینوکس که تنها تفاوتش با Kubuntu یک لوگوی قاصدک روی Kickoff بود بازتاب خبری عجیبی پیدا کنه و افراد زیادی رو به خودش جذب کنه.
• تقاطع آریوس – جبیر :
  برای چه این پروژه سر یک تقاطع در فضای بیکران تکنولوژی هستند؟ معلومه! چون از یک تبار و قبیله و نژاد هستند. دو باز – توزیع از اوبونتو که هدفی مشابه برای جلب رضایت کاربران دسکتاپ و کشیدن کاربران به سمت دنیای نرم افزارهای آزاد / متن باز دارند. البته ناگفته نماند که این دو توزیع با اینکه هم هدف هستند راه های جداگانه ای دارد که موجب شده تنها وجه مشترک آنها ایرانی بودن سازندگان و میزکار گنوم باشد. اما دلیل بر دشمنی های بیهوده (مانند آنچه سازنده محترم قاصدک ابراز میکرد) نیست بلکه چنین پروژه هایی معمولا همکاری و کمک را نیز به دنبال دارند 🙂
• پارسیکس ، به زمین نزدیک میشویم!
  پارسیکس از جمله توزیع های لینوکسی بوده که کند شدن روند توسعه (به علت مهاجرت استاد باغومیان) موجب شده تا کمی مورد کم لطفی قرار گیرد. با اینکه همه دوستان لینوکسی این توزیع را میشناسند و اولین توزیعی که بعد از توزیع های مطرح معرفی میشود پارسیکس است ، اما کمی روند توسعه کند و جا پای غول بزرگ لینوکس (دبیان) گذاشتن کمی در این کم لطفی ها تاثیر داشته است.
• زمین ، مقصد نهایی
  زمین یک سیستم عامل مبتنی بر لینوکس است که از دبیان نشات گرفته 🙂 بعبارتی یک امضای تجاری برای یک شرکت که خودش به تنهایی یک نو آوری جالب بوده که حداقل در ایران سابقه نداشته است (شرکتی مثل ردهت هم همینکار رو میکنه اما گسترده تر هست) . سیستم عامل زمین مختص سرور ها ساخته شده و مطمئنا میتواند به زودی جای سیستم های کرک شده و قفل شکسته (که امنیت بسیار پایینی دارند) ویندوزی را بگیرد.

این هم داستان سفر فضایی تولیدات ملی بود. امیدوارم خسته نشده باشید.

موفق باشید :).