خب دوباره پستی در مورد جبیر میزنم 🙂 .

در این پست در مورد سرعت توسعه حرف میزنم. فاکتوری که کمتر توسعه دهنده ای بهش توجه میکنه. یا خیلی تند (مثل کروم و فایرفاکس) یا خیلی کند (مثل اپل ، دبیان و …) هست این سرعت. گاهی هم متغیر و مبتنی بر تصمیم دیکتاتور مرکزی (مثل خودم :دی) هست این سرعت.

خب تصمیمات جدیدی در مورد جبیر گرفته شده که یکی یکی رو توضیح خواهم داد ، اما مهم ترینش کاهش سرعت و رفتن سوی یک توزیع مستقل لینوکسی است.

۱- تغییر بیس : این مورد مدت بسیار زیادی هست که روش داره کار میشه. LFS و Gentoo به عنوان دو بیس قدرتمند (ولی وقت گیر تر!) انتخاب شدند ولی هنوز داریم بررسیشون میکنیم. در ضمن تمامی توزیع های دیگر لینوکس مثل آرچ ، دبیان و حتی ردهت و اوراکل لینوکس نیز جزء کاندیدا ها محسوب میشند و ما در زمینه بیس داریم کارهای خاصی انجام میدیم. احتمالا جلسه ای که با رضا و محمد در ۳۰ دی ماه داریم، در این مورد مفصلا بحث میکنیم چون احتمالا ۲ یا ۳ بهمن نسخه ۴ بیاد و نسخه بعدی بره برای بهمن ۹۲ 🙂 . (این هم میشه یک سیستم عامل مناسبتی ((: ).

۲- تغییر ساختار به BSD Like : خب توزیع های خوب لینوکسی مثل آرچ و جنتو عموما BSD Like هستند و ما هم دوست داریم توزیع بی اس دی لایک ارائه بدیم. پس پیش به سوی توزیع بی اس دی لایک.

۳- نقشه راه و مدت زمان بین دو انتشار : مدت زمان بین دو انتشار ، حدود ۱۰ ماه تا یک سال (و شاید بیشتر) انتخاب شده. اما با مستقل شدن تقریبی و افزایش سرورها ، بتونیم Daily Build و unstable و اینا رو هم داشته باشیم. پس خیالتون راحت باشه.

۴- Legendary UI با طعم HTML5 و PHP ، در راه است!

موفق و موید باشید.