امروزه با داغ تر شدن روز به روز بحث نرم افزارهای متن باز و آزادی که شرکتهای تجاری بزرگی مثل ردهت ، iXSystems و کنونیکال پشت آنها هستند، پروژه های خرده پا هم با سرعتی چند برابر گذشته دارند خود را بالا میکشند. یکی از چیزهایی که این روزها در انجمن های لینوکسی بحث داغی داره ، «لینوکس لیبره» یا «لینوکس آزاد» هست. میپرسید مگه لینوکس خودش آزاد نیست؟ چرا لینوکس خودش آزاده ولی نه 100%. پس لینوکس-لیبره اومده تا این نقص رو برطرف کنه ولی هنوز استفاده از لینوکس-لیبره برای دسکتاپ (و حتی سرور) مناسب نیست.
مثلا ، BSD ها رو میگیم برای سرور مناسبند ولی برای دسکتاپ نه. اما اینها برای هیچکدوم مناسب نیستند. در ادامه مطلب ابتدا کمی در مورد خود لینوکس-لیبره توضیح میدم و بعدش میپردازیم به مزایا و معایبش.
خب ، لینوکس-لیبره چیست؟
لینوکس ، دارای Binary Blobs هست که دسترسی به کدشون غیرممکنه. این باینری ها نقش خاصی در سیستم ندارند ولی بعضی هاشون نقش بسیار مهمی دارند. مثلا وقتی درایور NVIDIA رو نصب کنید Binary Blob های خودش رو نصب میکنه. توسعه دهنده های لینوکس-لیبره اینها رو ازش حذف کردند تا به چیزی 100% آزاد برسند. توزیع هایی که لینوکس-لیبره هستند رو می تونیم نام ببریم. مثلا تریسکل ، بلگ و یا گنوسنس.
چرا برای ما مناسب نیست؟
خب این یکم بحثش پیچیده است! اما سعی میکنم مورد مورد توضیح بدم.
- توسعه بسیار کند : توسعه اکثر لینوکس-لیبره ها متوقف شده و یا بسیار کند پیش میرن. و این رو ناشی از کمبود توسعه دهنده میدونن. اما جالبه بدونید حتی توزیع های کوچک لینوکس هم این مشکل رو ندارند و معمولا با 2-3 تا توسعه دهنده همه چیز رو به خوبی پیش میبرند 🙂
- قدیمی بودن نرم افزارها : خب اکثر این توزیع ها مبتنی بر نسخه های قدیمی اوبونتو ، دبیان و … هستند و نباید انتظار نرم افزارهای جدید رو ازشون داشت. ممکنه در بعضی زمینه ها نسخه های جدید و قدیمی فرقی نکنند (مثلا VLC ) ولی بیشتر مواقع پیش میاد که باید از نسخه جدید تر استفاده کنیم (مثل لیبرآفیس)
خب در دو مورد نقص ها و کاستی های این کرنل رو توضیح دادم. در آینده هم بیشتر در موردش خواهم نوشت !
