پس از 3 قسمت در مورد مساله خودروهای دست ساز ، حالا میرسیم به یکی از مهم ترین بخشهای خودرو. پیشران یا انجین. انجین بخش مهم و اساسی و در واقع قلب خودرو هست. انجین ها میتونن سوختی ، الکتریکی و یا حتی بادی باشن. مهم اینه که شما که سازنده خودرو هستید چطور انجینی رو میخواید روی خودروتون سوار کنید. من در این پست ، دو نوع سوختی و الکتریکی رو توضیح خواهم داد تا بیشتر با این قضیه آشنا بشید.
- سوختی :
انجین های سوختی معمولا بر اساس زمان و حجم و قدرت و … دسته بندی میشن. بعضی از انجین ها تک سیلندر هستند (مثل موتور سیکلت و یا چیزی که در گوکارت ها میبینیم) و بعضیاشون چند سیلندر (مثل خودروهای سواری و …) . سوخت این انجین ها عموما بنزین و گازوئیل هست. از نظر حجم هم معمولا از 50 سی سی به بالا دسته بندی میشن. همچنین انواع کاربراتوری و انژکتوری هم دارند. بعضی از این انجین ها هم گازسوز هستند. پس هنگام خرید انجین باید این چیزا رو در نظر گرفت. امروزه انجین های 2 زمانه کمتر یافت میشن ولی ممکنه شما به خاطر قیمت پایین تر 2 زمانه ها دنبال اونا باشید ولی توصیه من اینه که اصلا موتور 2 زمانه انتخاب نکنید. اگر میخواید یه خودروی کوچک و کارامد داشته باشید که مصرف کمی هم داشته باشه (چیزی مثل گو کارت) یک انجین 125 سی سی رو توصیه میکنم. اما اگر قدرت و سرعت و قابلیت حمل نفرات بیشتر رو میخواید ، میتونید از انجین اوراقی خودرو هم استفاده کنید (مثلا میتونید از انجین خودروهای قدیمی مثل فولکس یا رنو استفاده کنید یا انجین خودور تصادفی ها مثل پراید رو بخرید). پس توجه کنید بخش اعظمی از سرمایتون قرار هست که خرج انجین بشه. پس باید دقت زیادی در خرید انجین کنید. همچنین میتونید انجین کامل (شامل انجین + اگزوز + گیربکس) رو هم بخرید تا مشکلی نداشته باشید. این از انجین های سوختی. بریم سراغ برقی 🙂 - الکتریکی ها :
خب الکتریکی ها بر حسب دور در دقیقه (RPM) ، بر حسب جریان (AC یا DC) و … طبقه بندی میشن. خرید انجین الکتریکی ممکنه ساده تر از خرید سوختی به نظر برسه ولی باید توجه کنید توان لازم رو داشته باشه. مثلا شاید به نظر بیاد آرمیچر اسباب بازی 9000 دور هم بتونه برای یک گوکارت یا سه چرخه جوابگو باشه اما اینطور نیست. چون که فقط بحث سرعت مطرح نیست. بلکه بحث قدرت هم مطرحه. موتورهای دور بالا مثل موتورهای براشلس (که بیشتر در هلی کوپتر های R/C استفاده میشن) موجودند که توسط یک گیربکس خوب میتونن تبدیل به یک موتور قدرتی هم بشن.
این از انجین که تا حد امکان توضیح دادم. در مباحث بعدی در مورد خود خودرو و مونتاژ و … صحبت خواهم کرد. میپرسید طرح خودم چه شد؟ من هنوز بین سوختی و الکتریکی موندم :D. اما به احتمال زیاد یک گوکارت سوختی درست کنم :]
کجا می خوای برونی؟
دور میدون آزادی؟ :D
😀
جاش مهم نیست.
بالاخره باید یه جا روندش دیگه،ماشینی که نشه روند که بدرد نمی خوره،عین غذایی که دو ساعت واسش زحمت بکشی ولی نتونی بخوری
سرعتش می خوای چقدر باشه؟هدفت چه جور جائیه واسه روندن؟مثلا صاف و آسفالت یا جاهای سخت مثل ماسه و جاده خاکی و …
اگر از انجین 125 استفاده کنم و شاسی سبک فکر کنم نهایتا 60-70 تا بره. روی آسفالت رو در نظر دارم :).
مطالب جالبیه. من وقتی نوجوان بودم دائم تو فکر ساخت یک خودروی دست ساز بودم و حتی اونو طراحی هم کرده بودم. به همه چیزش حتی نوع و طراحی چراغ هاش هم فکر کرده بودم. اما خوب از مرحله فکر جلوتر نرفت. امیدوارم شما جلوتر بروید.
راستی عبارت انجین احتراق داخلی فکر کنم بهتر از انجین سوختی باشه.
ممنون بابت نظرتون.
حقیقتش این عبارت «سوختی» صرفا در مقابل «الکتریکی» هست و از اونجایی که امروزه حداقل توی خودرو موتور احتراق خارجی استفاده نمیشه فکر نکنم موجب کج فهمی و ابهام باشه.
سلام
آقای محمد رضا لطفا از انجین های الکتریکی استفاده کنید
دلیل و توجیهی هم براش دارید؟! 🙂
البته من شخصا برتری های الکتریکی رو به سوختی میدونم ولی جالبه بدونم چی باعث شده شما این پیشنهاد رو بدید.