من قبل از اینکه مطلبی در مورد ریزکشور ها بنویسم ، به فارسی در موردش سرچ کرده بودم اما بیشتر نتایج به «بودجه ریز کشور» و … اختصاص داشت. یعنی چیزی کاملا بی ربط به اون موضوع. خب دوباره سرچ کردم و این مقاله رو دیدم. در این مقاله خوب توضیح داده شده. اما بیشتر از اینکه ریزکشور ها رو به عنوان یک فعالیت تفریحی معرفی کنه ، داره اونها رو با خودمختارها و تجزیه طلب ها مقایسه میکنه. همچنین مدام از لفظ های منفی مثل «در بدترین حالت» استفاده میکنه. این خودش باعث میشه بیش از این که اشخاص به این فکر کنن که چنین چیزی میتونه بعنوان یک فعالیت جذاب و فان باشه، بیشتر به جنون شبیه هست.
و از همه مهم تر ، مقدمه چینی شدیدا افتضاح این مقاله هست :
ایران کشور پهناوری است و بارها اعلام شده که مساحت فلان استان ما، برابر چند کشور اروپایی است. با این حال کشورهایی هستند که در کوچکی، شگفت انگیز به نظر می رسند.
هر قدر در متن دقیق شید می بینید که این مقدمه اصلا به متن ربطی نداره. همونطور که مساحت فلان استان ما چند برابر فلان کشور اروپایی است، فلان ایالت آمریکا یا کانادا هم ممکنه چندین برابر ایران مساحت داشته باشن!.
و قسمت هایی از این مطلب که بیانگر نقد من هستن :
با آنکه به آنها ریزکشور گفته میشود اما این کلمه بیشتر یک تعریف است تا یک حقیقت. در واقع این کشورها به وسیله سازمان ملل و دیگر سازمانهای بزرگ جهان به رسمیت شناخته نمیشوند. حتی بعضی از این کشورها فقط در دنیای مجازی وجود دارند، روی کاغذ یا در اینترنت میشود از آنها سراغی گرفت یا حتی بدتر فقط در ذهن یک انسان ایده پیدایش چنین کشوری وجود دارد. ریزکشورها تفاوتهای زیادی با خودمختارها یا استقلالطلبها دارند.
البته بخشی از این متن هم هست که باعث خوشحالی هست :
آنها با کسی سر جنگ ندارند و وجودشان به هیچ کشور دیگری ضرر نمیزند
امیدوارم که گروه مجلات همشهری در آینده چنین بحثهایی راه میندازه ، حداقل کمی بهتر راجع بهشون بنویسه 🙂
