بایگانی برچسب: s

برنامه نویسی

نوشتن Makefile برای تسریع فرایند ساخت

دیدگاه‌تان را بنویسید:

احتمال خیلی زیاد، همه ما یک بار توی عمرمون این صحنه رو دیدیم :

کد   
make
make install
make clean

خب ما وقتی یه سورس کدی رو دریافت میکنیم معمولا همراهشم یه Makefile داریم، سازنده اون برنامه، یا همون دوست عزیزی که سورس کد رو برامون نوشته، میتونست بگه کسی که دانلود کرد دیگه خودش بشینه یکی یکی کد ها رو کامپایل کنه و آخرش لینک کنه و این حرفا. ولی خب چون همه توانایی، وقت یا دانش لازم رو ندارن، معمولا یه Makefile نوشته میشه که این کارها درونش صورت بگیره! توی این پست، قراره ما یاد بگیریم که چطور Makefile بنویسیم. اول ببینیم make چیه؟ همونطور که میدونید make به معنای ساختنه. و نرم افزار make هم ساخته شده که بسازه. طبق تعریفی که توی ویکیپدیا و صفحه رسمیش هست، میگن که «نرم افزاریه که فایل های قابل اجرا از یک سری سورس تولید میکنه». البته کارهای دیگری هم میشه باهاش کرد! مثلا همون سورس ها و … رو باهاش منتقل کنیم به جایی که میخوایم و از این قبیل کارا. خب برای نوشتن یک Makefile نیاز به یک ادیتور متنی، نرم افزار make (دقت کنید این نرم افزار جزئی از استاندارد POSIX به حساب میاد و معمولا روی همه یونیکس-لایک ها نصبه)، یک محیط یونیکس لایک (اگر ویندوزی هستید Cygwin یا یک یونیکس لایک مجازی) نیاز داریم. همین؟ درسته همین. حالا با make قراره چی کار کنیم؟ اول بیایم یه Makefile ساده بنویسیم.

سناریوی کلی ما استفاده از نرم افزار echo هست که اونم در یونیکس لایک ها موجوده. ما میخوایم با استفاده از make و echo پیام معروف Hello, World رو نشون بدیم :

کد   
all:
	echo "Hello, World"

خب اینجا دو تا توضیح داریم :

یکی این که all چیه؟ این all یه سوییچ عمومی هست که توی همه Makefile ها موجوده. وقتی که شما صرفا تایپ کنید make هرچی که به این سوییچ گفته شده اجرا میشه، حالا میتونه روی فایل خاصی تغییر اعمال کنه یا نه، مثل ما صرفا یکی از برنامه ها رو فراخوانی کنه. و این که اون فاصله زیاد برای چیه؟ هر وقت نوشتید all (یا هر سوییچ دیگه ای) ، کافیه بیاید خط بعدی و Tab رو بزنید (دقت کنید مطلقا از Space استفاده نکنید چون با هم فرق دارن!) و دستور مورد نظرتون رو وارد کنید!. الان میتونید این تکه کد رو در یک فایل به اسم Makefile ذخیره کنید و بعدش تایپ کنید make و نتیجه رو ببینید! خواهید دید اول دستوری که بهش دادیم و سپس نتیجش رو نشون میده.

بسیار خوب! بیایم یک سناریوی دیگه پیاده کنیم. فرض کنیم شما اومدید :

یک برنامه به زبان C نوشتید، و الان میخواید اون رو کامپایل کنید، در یک دایرکتوری خاص به اسم path (که زیرشاخه دایرکتوری Root هست) قرار بدید، و سپس با یک دستور فایل باینری رو از دایرکتوری سورس حذف کنید. 

قطعا به صورت دستی هم میشه انجام داد، ولی خب منطقی ترش اینه که بیایم و از Makefile استفاده کنیم! فرض میکنیم اسم سورس شما src.c هست و در دایرکتوری ای قرار داره! خب میک فایل ما به این شکل میشه :

کد   
all: src.c
	gcc -o src src.c
 
install: src
	cp -v src /path
 
clean: src
	rm -v src

خب برای این که اینجا، ما سوییچ های all و install و clean رو روی فایلهای مورد نظرمون اعمال کنیم، اسم فایل های مورد نظر رو جلوی سوییچ ها قرار دادیم. توی all میاد از src.c یک فایل باینری به اسم src میسازه! توی install هم اون باینری رو کپی میکنه توی path (البته چون path زیرشاخه دایرکتوری ریشه ماست، باید make رو با sudo اجرا کنید و فکر کنم ترکیب sudo و make و install شدیدا براتون آشناس 😀 )، توی clean هم اومدیم اون فایل باینری رو پاک کردیم! به همین سادگی!

توی این پست سعی کردم تا حد امکان، ساده توضیح بدم چرا که واقعا ساده تر از این نمیشد make رو توضیح داد. البته میشه Makefile های بسیار پیچیده تری هم نوشت که همه می بینیم هستن! مثلا Makefile های FreeBSD هر کدوم غولی به حساب میان. ولی برای پروژه های ساده، خوندن و دونستن همین پست هم کافیه.

امیدوارم که این پست به دردتون خورده باشه، موفق باشید 🙂

Share
برنامه نویسی

پیاده سازی لیست پیوندی در روبی

۱ دیدگاه

لیست پیوندی، یکی از ساختمان داده هایی هست که معمولا توی درس ساختمان داده درس داده میشه (البته در مورد کاربردش در زندگی واقعی چیزی نمیدونم، ممنون میشم بهم بگید) و خب معمولا سر کلاس، توی زبانهایی مثل C یا ++C درس میدنش. اما من داشتم توی نت میگشتم و به این مقاله رسیدم. که این مقاله، توضیح داده چطور میشه توی روبی این ساختمان داده رو پیاده کرد. خب به صورت ساده میریم سراغ پیاده سازی و کم کم پیچیدش میکنیم.

کد   
class Node
 attr_accessor :node, :next
 
 def initialize(node)
  @node = node
 end
end

خب تا اینجا، عملکرد ساده لیست پیوندی رو داریم. همون node و next که next معمولا از جنس اشاره گره. خب ما قاعدتا یک متد دیگری هم نیاز داریم. متدی که نیاز داریم، متدیه که بهمون بگه چیا توی لیستمون ذخیره کردیم. اصولا یکی از مهم ترین متد هاییه که میتونیم توی این کلاس، اضافه کنیم. متد رو به این شکل مینویسیم :

کد   
def self.node_list(node, msg = nil)
    msg ||= ""
    return msg[0..-4] if node.nil?
    node_list(node.next, msg << "#{node.node} -> ")
  end

بسیار خوب! حالا یک متدی مینویسیم که این لیست رو برای ما، برعکس کنه. گرچه چنین متدی نیاز نیست، اما چون توی روبی از این متد برای هش ها و لیست ها (آرایه ها) استفاده شده، بهتره ما هم به لینک لیستمون اضافش کنیم. خب یک متد هم به اسم Reverse ایجاد میکنیم به این شکل:

کد   
def self.reverse(node)
    return node if node.next.nil?
 
    head, swap, node.next = node.next, node, nil
    link = head.next
 
    while link != nil
      head.next = swap
      swap = head
      head = link
      link = link.next
    end
 
    head.next = swap
    head
  end

حالا میتونیم با استفاده از این کلاس، از لیست های پیوندی استفاده کنیم. البته دقت کنید که ما در اینجا در مورد حذف و اضافه کردن Node ها حرفی نزدیم. بلکه صرفا نمایش و معکوس کردن لیست رو بررسی کردیم. امیدوارم کد به کمکتون اومده باشه :).

Share
برنامه نویسی

رویای کریستالی برنامه نویسانه

دیدگاه‌تان را بنویسید:

خب، اول از همه بگم که نمیدونستم چه عنوانی رو باید انتخاب میکردم، و طبق فرمول «احمقانه ترین ایده ممکن» این عنوان رو روی پست گذاشتم. بگذریم، توی این پست میخوام یه پدیده جدید و خیلی خوب رو معرفی کنم. میدونید که من مدت زیادی هست که روبی کار شدم ( و حتی پایگاهی برای توسعه دهندگان روبی ایجاد کردم)  روبی زبان خیلی خوبیه ولی خب قاعدتا نمیشه به نیتیو کد تبدیلش کرد. همونطور که پایتون و … نمیشه نیتیو کد کامپایل کرد. اما با یه چیزی رو به رو شدم که دقیقا خود روبی بود، ولی نیتیو کد میشد. من که بهش سلام کردم، شما هم بهش سلام کنید. زبان برنامه نویسی کریستال یک زبان ruby – inspired هست که کاملا کامپایلری عمل میکنه. سینتکس کاملا سینتکس روبی هست و از این بابت خیالتون راحت باشه که اگر روبی بلدید، یاد گیری این زبان براتون چند دقیقه بیشتر زمان نخواهد برد. اجازه بدید چند مثال رو بررسی کنیم.

برنامه Hello World

کد   
puts "Hello, World"

 

چقدر فرق با روبی حس کردید؟ درسته! هیچ فرقی با روبی نداره. مثالهای بعدی هم هیچ فرقی ندارند.

برنامه شرطی (چک کردن سن قانونی)

کد   
if age >= 18
 puts "Legal"
else 
 puts "Not Legal"
end

 

استفاده از حلقه (برنامه چاپ اعداد ۰ تا ۱۰)

کد   
n = 0
while n <= 10
 puts n
 n += 1
end

 

برنامه شیء گرا (نوشتن کلاس Greeter )

کد   
class Greeter
 def initialize(name)
  @name = name
 end
 
 def say_hi
  puts "Hello, I am #{@name}"
 end
end

 

کد ها رو دیدید؟ خیلی خوب! اگر دوست دارید که این ها رو به نیتیو کد تبدیل کنید همین الان به وبسایت کریستال (که ابتدای پست لینک دادم) مراجعه کنید و شروع به خوندن داکیومنت هاش کنید. مطمئنا کوچکترین تفاوتی در ظاهر با روبی نداره و از این جهت، روبیست ها میتونن به سادگی یادش بگیرند.

Share
برنامه نویسی

نوشتن یک Data Parser ساده

دیدگاه‌تان را بنویسید:

چندین پست قبل، در مورد نوشتن یک زبان برنامه سازی ، مطلبی نوشته بودم. در این مطلب قصد داریم یکی از بخشهای مهم هر زبان یعنی Parser رو بررسی کنیم. اگر یک جست و جوی ساده در اینترنت انجام دهید، حتما خواهید دید که اکثر آموزشهای ساخت زبان برنامه سازی، عملیات parse کردن داده رو با parser generator های موجود مثل bison و … انجام دادن. اما چرا اون رو خودمون ننویسیم؟

برای نوشتن یک Parser ساده تنها نیاز داریم به این که از Regex ها استفاده کنیم. البته، چیزی که در این مطلب نوشته میشه به هیچ وجه شما رو برنامه نویس نمی‌کنه، فقط ممکنه راه رو برای برنامه نویس شدن شما باز کنه.

خب، بریم سر اصل مطلب. میشه گفت تقریبا همه با زبان Lisp و Scheme و سینتکسشون آشنا میشن. این زبان ها سینتکس های جالبی دارن و از همه مهم تر این سینتکس ها نسبتا راحته، و در همان نتایج جست و جو، شما هزاران آموزش پیاده سازی Lisp و Scheme خواهید دید. یک عملیات ساده در Lisp و Scheme به این شکله :

کد   
(+ 1 2)

خب ساختار پرانتز مبنا، باعث میشه کار ما برای بازسازی عملیات های ساده در این زبان ها، بسیار بسیار ساده تر بشه. بیایم اول ببینیم که دیتا پارسر ما باید چه کنه؟

  1. باید این خط از برنامه بهش داده بشه
  2. باید اون رو تجزیه تحلیل کنه و انواع داده ای رو جدا کنه
  3. عملگر رو تشخیص بده
  4. عملیات رو انجام بده و خروجی مناسب رو بگردونه

خب، ما میخوایم نوع داده ایمون عدد باشه، حرف باشه، و بعد از اولین پرانتز، عملگر تعریف شه.

برای این کار، ابتدا دستورات زیر رو در نظر میگیریم :

کد   
( + 1 2 )
( display 'Hello')

خب، الان باید یه تابع کوچولو بنویسیم که نوع داده ای رو بهمون نشون بده. این تابع رو من توی روبی مینویسم و به این شکل در میاد :

کد   
def parse(str)
 str = str.split(' ')
 str[1] = str[1].to_sym
 for i in str
  if /[a-zA-Z]/ === i
   puts "#{i} is STRING"
  elsif /[0-9]/ === i
   puts "#{i} is NUMBER"
  elsif /[:a-z\+\-]/ === i
   puts "#{i} is OPERATOR"
  else
   puts "#{i} is not defined}
  end
end
end

ابتدا، تمام اعضای یک رشته که با فاصله از هم قرار گرفته اند را جدا کردیم (در واقع فاصله ای که در قطعه کد Scheme قرار داده شده، برای Parser ما مهم است) ، سپس با یک دستور شرطی نوع آن را بررسی کردیم. عضو شماره ۱ هر آرایه هم به یک Symbol تبدیل شده است (بعدها سمبل ها را بعنوان اوپراتور ها استفاده خواهیم نمود). بیاید این تابع را اجرا کنیم. آن هم با دو دستور داده شده.

نتیجه به این شکل خواهد بود :

Screenshot from 2015-08-21 19:16:40

همانگونه که شاهدید، پرانتز هارا نمیشناسد، display را هم به عنوان اوپراتور قبول ندارد، حال باید چه کرد؟ برای پرانتز ها باید دو شرط دیگر اضافه کنیم. پس برنامه ما به این شکل خواهد بود :

کد   
def parse(str)
 str = str.split(' ')
 str[1] = str[1].to_sym
 for i in str
  if /[a-zA-Z]/ === i
   puts "#{i} is STRING"
  elsif /[0-9]/ === i
   puts "#{i} is NUMBER"
  elsif /:[a-z\+\-]/ === i
   puts "#{i} is OPERATOR"
  elsif /\(/ === i
   puts "#{i} is LPAREN"
  elsif /\)/ === i 
   puts "#{i} is RPAREN"
  else
   puts "#{i} is not defined
  end
end
end

خب، کد جدید را تست میکنیم وبا تست کد جدید، شما شاهد نتیجه درست خواهید بود.

در این مطلب قصد آن بود که شما ببینید چگونه میتوان فهمید که زبان Lisp ، بررسی میکند که یک داده از چه نوعی است. برای پردازش دستورات درون یک repl هم کافیست تا با یک حلقه بی نهایت، دستوری مشابه دستور زیر بنویسید :

کد   
while true
 print "Lisp > "
 cmd = gets.chomp
 parse(cmd)
end

تبریک، شما یک دیتا پارسر نوشته اید. در مراحل بعدی، سعی میکنم تا توضیح دهم چگونه یک Lisp یا Scheme کوچک درست کنیم.

 

Share
گوناگون

به بهانه سه سالگی!

دیدگاه‌تان را بنویسید:

امروز وقتی داشتم هاست و دامنه رو تمدید میکردم، به تاریخ اولین فاکتور نگاه کردم، مرداد ماه ۹۱ اولین فاکتور بود و چهارمین فاکتور رو در چهارمین سال فعالیتم در وبلاگ نویسی، پرداخت کردم. با خودم گفتم چقدر سریع گذشت! حالا نمیخوام وارد ناله ها و بحث های فلسفی و خسته کنندگی همیشگی بشم. بیاید به وبلاگ، یه طور دیگه تبریک بگیم! تاحالا فکر کردید چرا اولین رشته ای که در یادگیری برنامه نویسی چاپ میکنید Happy Birthday نیست؟ خب بیاید این رو امروز چاپ کنیم! چندین زبان متفاوت از زبان هایی که قبلا در موردش بحث کردیم، امروز سوژه پستمونن. زبان هایی که مدت زیادی سراغشون نرفته بودم، یا تازه باهاشون آشنا شدم. این هم میتونه بهانه خوبی باشه برای کمی کد زدن 🙂

۱. Lua

کد   
print('Happy Birthday!')

۲. Scheme

کد   
(display "Happy Birthday!")

۳. Erlang

کد   
io:fwrite("Happy Birthday").

۴. Javascript

کد   
alert("Happy Birthday");

۵. bash

کد   
echo "Happy Birthday"

بله و این هم زبان های جا افتاده و یا زبانهایی که برام نا آشنا بودن و تازه باهاشون آشنا شدم (البته فقط Scheme چنین حالتی رو برام داشت). توی این سه سال کلی بحث و مطلب و … از این بلاگ اومد بیرون، در کنارش، مدت نسبتا زیادی که به لطف مبین نت دوست داشتنی، نت درست و حسابی نداشتم، وبلاگ رول توییتر من رو هم داشت 😀 . حالا همه چیز رو به جای خود دارم استفاده میکنم، وبلاگ و توییتر و فیسبوک و … . یه سری کارها هم بود که قرار بود بعد از «کنکور» انجام بدم، خب الانم بعد کنکوره (تا زمانی که دوباره بخوام کنکور بدم برای ارشد 😀 ) و خب وقت زیاده برای انجامشون. چیزایی مثل پادکست و ویدئو کست و … . و در آخر هم تشکر میکنم از همه کسایی که این وبلاگ رو توی این ۳ سال، دنبال کردن و خوندن 🙂

 

Share
برنامه نویسی

مقدمه ای بر پرل

دیدگاه‌تان را بنویسید:

در پست قبلی سعی کردم تا حدودی با پرل، آشناتون کنم. در این پست هم قصد دارم تا حدودی بیسیک های پرل رو بررسی کنم. همونطور که در پست قبلی اشاره کردم، پرل شباهت بسیار زیادی به C داره، البته این شباهت به php بیشتره تا C ، ولی خب معمولا بیان میشه که پرل سینتکس مشابه C داره. شما چه C بدونید و چه php ، کد زدن با پرل براتون بسیار راحت میشه. خب، بذارید از اول اول شروع کنیم، یعنی نصب و راه اندازی پرل روی یه سیستم لینوکسی، باید بگم که پرل معمولا روی توزیع های آماده (مثل اوبونتو) نصب شده، چرا که بخش عظیمی از کانفیگ فایلها، توسط اسکریپت های پرل انجام میشه. ولی روی توزیع هایی که آماده نیستند (مثل آرچ، جنتو و …) معمولا نصب نیست (ولی با نصب X نصب میشه و خیالتون از این بابت راحت باشه). حالا که خیالتون راحت شد که پرل رو دارید ( 😀 ) ، بیاید مثل دو پست قبلی، به دنیا سلام کنید. برای این کار، یه فایل به اسم hello.pl ایجاد کنید و داخلش بنویسید :

کد   
print "Hello, World!\n";

خب حالا بخوایم این کد رو آنالیز کنیم، print که مشخصه کارش چیه، یک رشته متنی رو چاپ میکنه که روبروش هم ما از ” استفاده کردیم، و یک متن نوشتیم. اون کرکتر بک اسلش هم یک خط جدید برامون ایجاد میکنه. اما میشه این رو طور دیگه هم نوشت. در واقع میتونید متن Hello, World رو درون یک متغیر بریزید و متغیر رو چاپ کنید!

کد   
$hello = "Hello, World";
 
print "$hello\n";

خب، از این کد میشه به شباهت زیاد پرل با php هم پی برد، پرل هرچیزی که با $ شروع بشه رو خودکار متغیر در نظر میگیره. خب انواع متغیر در پرل مثل سایر زبان ها، به عدد صحیح و ممیز شناور و … تقسیم میشه . در واقع در کد زیر مشخص میشه که این کد ها چی هستند :

کد   
$int = 1;
$float = 3.14;
$char = 'a';
$string = 'Hello, World';

البته اینها تنها انواع داده در پرل نیستند، و در آینده انواع داده ای بیشتری رو معرفی خواهم کرد. در انتها هم باید بگم که تا اینجا، شما تقریبا بیشتر کارهایی که با پرل در یک سیستم انجام میشه رو درک کردید، ولی خب باقی بخش های این زبان هم لازمه یاد گرفت و ازشون استفاده برد.

Share
برنامه نویسی

پرل، دوست خوب من.

دیدگاه‌تان را بنویسید:

در مطلب قبلی، حدود ۱۱ تا زبان رو معرفی کردم، کاربردهاشون رو گفتم و از طریق اونها به دنیا سلام کردم. زبان Perl هم یکی از اونهایی بود که توی اون مقاله بهش اشاره کرده بودم، و قطعه کدی که قرار داده بودم :

کد   
print "Hello, World\n";

بود. علی الظاهر، از همین قطعه کد، میتونید اطلاعات خوبی در مورد پرل بدست بیارید. مثلا با دیدن ; آخر خط، یاد C میفتید، و باید بگم این یادآوری درست بوده. یکی از ویژگی های پرل که معمولا بهش اشاره میشه، سینتکس مشابه C هست. از این مطالب بگذریم، برسیم به این که چرا من پرل رو دوست دارم؟ چون پرل یک سری قلق هایی داره که در زبان های دیگه نیستند. مثلا به جای تابع به شکل مرسوم، یک سری ساب روتین داره، که ابتدای قضیه، بهش نمی گیم چند تا آرگومان دریافت کنه. مثلا ساب روتین زیر، اسم شما رو میگیره و بهتون سلام میکنه :

کد   
sub Greet{
 "Hello, @_[0]";
 }
 
print Greet("Muhammadreza");

خب این نوع تابع نویسی، خیلی با چیزی که مثلا توی روبی باهاش سر و کار داریم،متفاوته. مثلا توی روبی همین تابع به این شکل نوشته میشه :

کد   
def Greet(name)
 return "Hello, #{name}"
end
 
puts Greet("Muhammadreza")

البته این یک مورد تا حدودی عجیب غریب هست، ولی اگر C++/C کار کرده باشید، ساختار شرطی، و سایر ساختار ها در پرل براتون بسیار آسان خواهد شد :

کد   
$var = 4;
 
if($var == 5) {
 print "True";
} else {
   print "False";
}

و این کد نشون میده که چقدر ساختار پرل به C نزدیک هست. برای مثال همین کد در C به شکل زیر نوشته میشه :

کد   
int var = 4;
 
if(var == 5){
 puts("True");
 } else {
  puts("Fales");
 }

و سایر موارد ساختاری که با خوندن مستندات پرل، باهاشون آشنا خواهید شد. حالا میرسیم به این که پرل کجاها استفاده میشه؟ تقریبا پرل در حال حاضر بیشترین کاربردش، برای پردازش متن هست، ولی چیزهای جالبی همچنان ازش بیرون میاد. مثل اسکریپت slowloris.pl که برای DDoS زدن ساخته شده، یا فرمورک های وب متعدد و … . و خب یکی هم مثل من صرفا برای فان ازش استفاده میکنه!

امیدوارم این پست بدردتون خورده باشه، وانگیزه ای براتون ایجاد کرده باشه که زبان های جدید رو، حتی برای فان هم که شده یاد بگیرید 🙂

Share
برنامه نویسی

قطعه کد «سلام دنیا» در زبان های مورد علاقه من

۱ دیدگاه

خیلی وقت بود چنین قصدی رو داشتم، تا این که ابتکار علیرضا رو توی نوشتن پست اول وبلاگ دیدم. البته علیرضا اشاره ای نکرده که آیا این زبان ها، زبان مورد علاقش هستند، یا نه. ولی بهرحال ابتکار جالبی پشت این قضیه بود و من تصمیم گرفتم تا «سلام دنیا» رو در زبان های مورد علاقه خودم، و البته به سبک مورد علاقه خودم بنویسم.

۱. C .

میشه گفت، کیه که C رو نشناسه؟ در واقع یکی از زبانهایی که لازمه هرکسی تا حدودی بدوندش و باهاش کد بزنه. و این زبان بخاطر ذاتش، که سازندگی هست (تقریبا ۹۰٪ سیستم عاملهای موجود با C نوشته شدند).

کد   
#include <stdio.h>
 
int main(){
 puts("Hello, World!");
 return 0;
}

۲. ++C

خب اگر دقیقا از کتابخانه stdio استفاده کنید، هیچ فرقی با C نخواهد داشت. بنابراین از این کد می گذریم 🙂

۳. Java

جاوا، یک زبان شی گرا، همه منظوره و همه فن حریف به حساب میاد. کمتر کسی هست که این زبان رو نشناسه و حداقل گذرش یک بار به دباغ خونه جاوا نیفتاده باشه. آندروید، و برنامه هاش تحت این زبان توسعه داده میشن.

کد   
system.out.println("Hello, World!");

۴. Go

خب این زبان هم که یک زبان جدید و توسعه یافته توسط گوگل هست، شباهت بسیاری به C داره. اگر کمی وارد این زبان بشید، متوجه منظورم خواهید شد!

کد   
package main
import "fmt"
 
func main(){
 fmt.Println("Hello, World!")
 }

۵. Lisp

خب لیسپ هم یک زبان جالب و در نوع خودش باحاله! ممکنه کسی از این زبان استفاده نکنه، ولی دونستنش بد نیست. بخصوص این که خیلی از کورس های پیاده سازی زبان برنامه سازی در اینترنت، پیاده سازی لیسپ به یک زبان مطرح هست.

کد   
(print "Hello, World")

۶. Haskell

این زبان هم مدتها یکی از زبان های مورد علاقم بود. گرچه یه سری ایرادات نسبتا بزرگی داره، ولی خب برای درک الگوریتم یکی از بهترین هاست.

کد   
putStrLn("Hello, World!")

۷. Coffee Script

خب، در زمونه ای که حتی با جاوااسکریپت کامپایلر C می نویسن، بد نیست خودش یا یکی از فک و فامیلاش رو بلد باشیم! Coffee Script هم یکی دیگر از زبان های مورد علاقه من هست که یادش گرفتم و ازش استفاده میکنم.

کد   
console.log "Hello, World!"

۸. Ruby

خب حتما همه میدونید که این زبان، زبانی هست که خیلی کارها توش/براش کردم. از نوشتن کتاب راهنما گرفته تا نوشتن بات تلگرام ! به نظرم که اگر برنامه نویس با زبانش کنار بیاد، مشکلی نخواهد داشت در فان ساختن با زبان 🙂

کد   
puts "Hello, World!"

۹. Perl

این زبان، یکی از اولین تلاش هام برای اسکریپت نویس شدن بود. هنوزم که هنوزه دوستش دارم و گهگاهی اسکریپت های کوچیک و جمع و جور باهاش مینویسم.

کد   
print "Hello,World!\n";

۱۰. php

زبان مورد علاقه من در زمینه وب!

کد   
<?php
 echo "Hello, World!\n";
?>

۱۱ . Python

این زبان، تا حدودی مورد علاقم هست البته نسخه ۲ش. قدرتش هم تقریبا در همه زمینه ها، به اثبات رسیده

کد   
print 'Hello, World!'

 

خب، امیدوارم از این پستم خوشتون اومده باشه 🙂

Share
برنامه نویسی

شروع ساخت یک زبان برنامه نویسی ساده

7 دیدگاه

گرچه قبلا سعی کردم چنین کاری کنم و حتی نسخه قدیمی WENT رو هم نوشتم، ولی کار بهینه نبود، و تصمیم گرفتم همون WENT رو بازنویسی کنم. پس تصمیم گرفتم کمی بیشتر در اعماق روبی سفر کنم و با کشفیات جدید، دوباره زبانم رو بنویسم. توی این مطلب خیلی بحث رو کش نمیدم، فقط یکم در مورد این که زبان اون پشت چی کار میکنه توضیح میدم و بعد یک تکه کد ساده میزنم.

هر زبانی، اون پشت توی مفسر یا کامپایلر، بخشی داره که هرچی که بهش دادیم رو میخونه. اصولا این بخش Parser نامیده میشه و هرچی توی یک خط برنامه هست رو میخونه، به یک تابع میفرسته و بعد عملیات رو روش انجام میده. برای مثال عبارت ۲ + ۲ رو در نظر بگیرید، این عبارت از ۳ کاراکتر تشکیل شده، ۲ و ۲ و +. این رو که به مفسر بدید، میفهمه که باید ۲ و ۲ با هم جمع شن و جواب بشه ۴ (یا شایدم ۵ 😀 ). ولی این کار چطوری توی مفسر اتفاق میفته؟ کد زیر توی روبی بهتون میگه :

کد   
a = "2 + 2"
a = a.split(' ')
sum = 0
for i in a
  sum += i.to_i
end
 
puts sum

توجه کنید که این کد بسیار کوتاه شده و اصولا منطق زبان درش رعایت نشده. ولی خب برای توضیح، کار راه اندازه. در خط اول، رشته ۲+۲ رو توی متغیر a ریختیم و بعدش توی یک آرایه قرارشون دادیم. دقت کنید که اینجا فاصله بسیار اهمیت داره ! چرا که جداسازی درون آرایه کاملا به فواصل وابستس. بعد از اون، اومدم یه متغیر ایجاد کردم به اسم sum و مقدارش رو صفر قرار دادم. بعد توی یک حلقه، تمام اعضای آرایه رو به عدد صحیح تبدیل کردم و بعد ریختم توی sum . به این شکل، عملیات جمع رو به زبان برنامه سازی فهموندیم. حالا برای بهتر شدن زبان، باید کلاس و تابع و … بنویسیم. وقتی نسخه جدید WENT رو نوشتم سعی میکنم اینجا در موردش یک مطلب کوتاه بنویسم.

موفق باشید 🙂

Share
برنامه نویسی

یک فنجان قهوه با طعم جاوا اسکریپت و روبی لطفا!

دیدگاه‌تان را بنویسید:

در این پست، قصد دارم تا در مورد کافی اسکریپت بنویسم. کافی اسکریپت، یک پیاده سازی از جاوااسکریپت در روبی است. در واقع، شما کدتون رو در یک سینتکس بسیار نزدیک به روبی مینویسید، و با اجرای یک دستور، کدی که دریافت میکنید، جاوااسکریپت خواهد بود. یکی از بزرگترین مزایای کافی‌اسکریپت، اینه که این زبان، بر خلاف جاوااسکریپت سینتکس پیچیده ای نداره، چرا که سینتکس مشابه روبی هست و فقط بعضی جاها، تفاوت های اندکی داره. بهرحال، در عصری زندگی میکنیم که زندگی بدون زبانهایی همچون جاوااسکریپت سخته، ولی اگر حال و حوصله جاوااسکریپت ندارید، بهتون توصیه میکنم همین کافی اسکریپت رو یاد بگیرید. در اینجا چند قطعه کدش رو آوردم :

سلام دنیا

قطعا این کد، ساده ترین و اولین کدی هست که در هر زبان برنامه نویسی ای، یاد میگیریم. این کد در کافی اسکریپت به این شکل هست :

کد   
alert "Hello, World!"

این کد، یک پنجره پیام باز میکنه و پیام Hello World رو به کاربر نشون میده. بعد از اجرای دستور :

coffee --compile ./path/to/coffee/file

کد رو به این تبدیل میکنه :

کد   
alert("Hello, World!");

حالا قطعه کد پیچیده تری رو بررسی میکنیم.

تابع فاکتوریل

این تابع، یک تابع بازگشتی هست که عمدتا در آموزش همه زبان های برنامه نویسی، ازش استفاده میکنیم. این تابع در کافی اسکریپت به این شکل هست :

کد   
a = (x) -> 
    if(x == 0)
       return 1
    else
       return x * a(x-1)

و این کد، همین تابع در جاوااسکریپت :

کد   
var a;
 
a = function(x) {
  if (x === 0) {
    return 1;
  } else {
    return x * a(x - 1);
  }
};

اجرای دو کد، با یک عدد خاص (مثلا ۴) ، یک نتیجه رو به ما بر میگردونه، چرا که کافی صرفا یک رابط نوشته شده با روبی برای جاوااسکریپت به حساب میاد.

در این پست، سعی کردم خیلی خلاصه و مختصر و مفید، در مورد زبان کافی اسکریپت توضیح بدم. امیدوارم وقت و مشغله این اجازه رو بهم بده که بعدا بیشتر در موردش (چه در خود وبلاگ، چه در پایگاه توسعه دهندگان روبی) بنویسم.

موفق و پیروز باشید.

Share