کاپریس لینوکس نسخه ۱.۰ پایدار «اتمورا» ریلیز شد.

قبل از اینکه داستان کاپریس‌لینوکس رو تعریف کنم، لازمه داستانی از کاری که باعث شد کاپریس‌لینوکس ساخته بشه کمی بگم. چرا که این داستان، داستانیه که خیلی کم پیش اومده جایی مثل بلاگ مکتوبش کنم. فلذا، اول کمی داستان‌سرایی می‌کنم و بعد به سراغ جزییات فنی می‌ریم.

در اسفند ۹۸، دوست خوبی به نام دانیال بهزادی (که اسمی آشنا برای اهالی نرم‌افزار آزاد و همچنین دوستان لینوکسیه) با من تماس گرفت و پیشنهاد کاری رو داد. اون کار، تهیه یک توزیع لینوکس با حمایت یک شرکت بود و خب من اولش یکم نسبت بهش تردید داشتم اما بعدتر، قبول کردم و سراغ کار رفتیم. در حین این کار، من فهمیدم به یک «زمین بازی» نیاز دارم. همون پروسه‌ای که برای تولید توزیع لینوکسی که شرکت بابتش هزینه می‌کرد رو بابت یک پروژه شخصی طی کردم و هرچی به نظرم این وسط ممکن بود مشکل‌ساز شده باشه رو یه جا یادداشت می‌کردم که باگها دربیان.

کم‌کم دیدم چیزی که خودم ساختم هم کم چیزی نشده. نتیجتا، یه سری از ایده‌های خودم رو روش پیاده کردم و اسمش هم شد «کاپریس لینوکس». کاپریس، هم اسم یه مدل ماشین از شورلته هم به قطعات موسیقی که تغییرات ناگهانی رو شامل میشن اطلاق میشه. این اسم خیلی میومد به پروژه و بعدها بهتر هم فیت شد.

کم کم وسطای پروژه، هیچ پوینتی برای ادامه‌ش نداشتم. اما از طرفی هم وبسایت داشتیم براش، هم یه سری کلا بهم ملحق شده بودند که این پروژه رو به یه جایی برسونن. به همین خاطر، تصمیم گرفتم هرچی ایده‌آل برای یک توزیع لینوکسی دارم رو بریزم در کاپریس! اولین قدم، تولید این میزکار قشنگ براش بود :

گرچه خود این هم چند روزی وقت گرفت ازم (و در نسخه‌های جدیدتر کمی بهبود یافت) اما ارزشش رو داشت.

بعد از اون، به سرم زد که کمی به BSD ها نزدیکش کنم. به همین خاطر APT که سیستم نصب بسته‌های دبیانه رو نگه داشتم، سیستم pkgsrc که یک سیستم مدیریت پورت در NetBSD عه (و تقریبا روی هر سیستم‌عامل دیگری هم امکان اجرا شدن داره، البته با کمی انگولک شدن) رو برای این توزیع پیاده‌سازی کردم.

تا اینجا همه چی خوب بود، به سرم زد که systemd هم یه جوری ازش حذف کنم! کمی تحقیق و بررسی کردم و دیدم به همین سادگی‌ها نیست و یه سری ملزومات خاص داره. اما به سرم زد که سیستم rc.d رو از همون NetBSD حداقل برای سرویس‌هایی که از طریق pkgsrc نصب میشن پیاده کنم.

و خب به همین شکل، این قضیه پیشرفته و پیشرفته‌تر شد تا رسید به کاپریسی که ۱ آگوست ۲۰۲۰ معادل ۱۰ مرداد ۱۳۹۹ منتشر شد.

لینک در وبگاه خبری اصلی

از اونجایی که احتمالا شما هم کنجکاو شدید بیشتر ازش بدونید، دیگه توضیحات اضافه رو اینجا نمی‌دم. بلکه شما رو به وبسایت خود پروژه کاپریس راهنمایی می‌کنم :

http://capricelinux.org/2020/08/01/Caprice-Linux-1.0-STABLE-release-notes.html

 

Share