خیلی وقت بود چنین قصدی رو داشتم، تا این که ابتکار علیرضا رو توی نوشتن پست اول وبلاگ دیدم. البته علیرضا اشاره ای نکرده که آیا این زبان ها، زبان مورد علاقش هستند، یا نه. ولی بهرحال ابتکار جالبی پشت این قضیه بود و من تصمیم گرفتم تا «سلام دنیا» رو در زبان های مورد علاقه خودم، و البته به سبک مورد علاقه خودم بنویسم.

۱. C .

میشه گفت، کیه که C رو نشناسه؟ در واقع یکی از زبانهایی که لازمه هرکسی تا حدودی بدوندش و باهاش کد بزنه. و این زبان بخاطر ذاتش، که سازندگی هست (تقریبا ۹۰٪ سیستم عاملهای موجود با C نوشته شدند).

کد

#include <stdio.h>
 
int main(){
 puts("Hello, World!");
 return 0;
}

۲. ++C

خب اگر دقیقا از کتابخانه stdio استفاده کنید، هیچ فرقی با C نخواهد داشت. بنابراین از این کد می گذریم 🙂

۳. Java

جاوا، یک زبان شی گرا، همه منظوره و همه فن حریف به حساب میاد. کمتر کسی هست که این زبان رو نشناسه و حداقل گذرش یک بار به دباغ خونه جاوا نیفتاده باشه. آندروید، و برنامه هاش تحت این زبان توسعه داده میشن.

کد

system.out.println("Hello, World!");

۴. Go

خب این زبان هم که یک زبان جدید و توسعه یافته توسط گوگل هست، شباهت بسیاری به C داره. اگر کمی وارد این زبان بشید، متوجه منظورم خواهید شد!

کد

package main
import "fmt"
 
func main(){
 fmt.Println("Hello, World!")
 }

۵. Lisp

خب لیسپ هم یک زبان جالب و در نوع خودش باحاله! ممکنه کسی از این زبان استفاده نکنه، ولی دونستنش بد نیست. بخصوص این که خیلی از کورس های پیاده سازی زبان برنامه سازی در اینترنت، پیاده سازی لیسپ به یک زبان مطرح هست.

کد

(print "Hello, World")

۶. Haskell

این زبان هم مدتها یکی از زبان های مورد علاقم بود. گرچه یه سری ایرادات نسبتا بزرگی داره، ولی خب برای درک الگوریتم یکی از بهترین هاست.

کد

putStrLn("Hello, World!")

۷. Coffee Script

خب، در زمونه ای که حتی با جاوااسکریپت کامپایلر C می نویسن، بد نیست خودش یا یکی از فک و فامیلاش رو بلد باشیم! Coffee Script هم یکی دیگر از زبان های مورد علاقه من هست که یادش گرفتم و ازش استفاده میکنم.

کد

console.log "Hello, World!"

۸. Ruby

خب حتما همه میدونید که این زبان، زبانی هست که خیلی کارها توش/براش کردم. از نوشتن کتاب راهنما گرفته تا نوشتن بات تلگرام ! به نظرم که اگر برنامه نویس با زبانش کنار بیاد، مشکلی نخواهد داشت در فان ساختن با زبان 🙂

کد

puts "Hello, World!"

۹. Perl

این زبان، یکی از اولین تلاش هام برای اسکریپت نویس شدن بود. هنوزم که هنوزه دوستش دارم و گهگاهی اسکریپت های کوچیک و جمع و جور باهاش مینویسم.

کد

print "Hello,World!\n";

۱۰. php

زبان مورد علاقه من در زمینه وب!

کد

<?php
 echo "Hello, World!\n";
?>

۱۱ . Python

این زبان، تا حدودی مورد علاقم هست البته نسخه ۲ش. قدرتش هم تقریبا در همه زمینه ها، به اثبات رسیده

کد

print 'Hello, World!'

خب، امیدوارم از این پستم خوشتون اومده باشه 🙂

گرچه قبلا سعی کردم چنین کاری کنم و حتی نسخه قدیمی WENT رو هم نوشتم، ولی کار بهینه نبود، و تصمیم گرفتم همون WENT رو بازنویسی کنم. پس تصمیم گرفتم کمی بیشتر در اعماق روبی سفر کنم و با کشفیات جدید، دوباره زبانم رو بنویسم. توی این مطلب خیلی بحث رو کش نمیدم، فقط یکم در مورد این که زبان اون پشت چی کار میکنه توضیح میدم و بعد یک تکه کد ساده میزنم.

هر زبانی، اون پشت توی مفسر یا کامپایلر، بخشی داره که هرچی که بهش دادیم رو میخونه. اصولا این بخش Parser نامیده میشه و هرچی توی یک خط برنامه هست رو میخونه، به یک تابع میفرسته و بعد عملیات رو روش انجام میده. برای مثال عبارت ۲ + ۲ رو در نظر بگیرید، این عبارت از ۳ کاراکتر تشکیل شده، ۲ و ۲ و +. این رو که به مفسر بدید، میفهمه که باید ۲ و ۲ با هم جمع شن و جواب بشه ۴ (یا شایدم ۵ 😀 ). ولی این کار چطوری توی مفسر اتفاق میفته؟ کد زیر توی روبی بهتون میگه :

کد

a = "2 + 2"
a = a.split(' ')
sum = 0
for i in a
  sum += i.to_i
end
 
puts sum

توجه کنید که این کد بسیار کوتاه شده و اصولا منطق زبان درش رعایت نشده. ولی خب برای توضیح، کار راه اندازه. در خط اول، رشته ۲+۲ رو توی متغیر a ریختیم و بعدش توی یک آرایه قرارشون دادیم. دقت کنید که اینجا فاصله بسیار اهمیت داره ! چرا که جداسازی درون آرایه کاملا به فواصل وابستس. بعد از اون، اومدم یه متغیر ایجاد کردم به اسم sum و مقدارش رو صفر قرار دادم. بعد توی یک حلقه، تمام اعضای آرایه رو به عدد صحیح تبدیل کردم و بعد ریختم توی sum . به این شکل، عملیات جمع رو به زبان برنامه سازی فهموندیم. حالا برای بهتر شدن زبان، باید کلاس و تابع و … بنویسیم. وقتی نسخه جدید WENT رو نوشتم سعی میکنم اینجا در موردش یک مطلب کوتاه بنویسم.

موفق باشید 🙂

با سلام و تبریک سال ۱۳۹۴ خدمت تک تک دوستانی که وبلاگ رو میخونن. بعنوان اولین پست در سال ۱۳۹۴، قصد دارم تا «پایگاه توسعه دهندگان روبی» رو معرفی کنم. این پایگاه رو در ایام تعطیلات نوروز ایجاد کردم و قراره که مطالبی در این پایگاه قرار داده شه که قبل تر در وب فارسی نبوده، یا اگر هم مثل و مانندی داره، این طرف ما متمرکز تر و تخصصی تر مطلب رو پیگیری کنیم. بهرحال، هدف سایت، تامین منابع آموزشی فارسی برای زبان روبی و متعلقات (ریلز و …) و همچنین گردآوری علاقمندان و متخصصان روبی دور هم است.

برای دسترسی به سایت، از این لینک استفاده کنید.

موفق باشید 🙂

پس از مدت نسبتا طولانی، اقدام به نوشتن یک پست تازه کردم. در این پست، میخوام ساخت یک وب سرور ساده در روبی رو توضیح بدم. اول بگم که اگر پایتون کارید، قطعا با این دستور آشنایید :

کد

python -m SimpleHTTPServer 8000

این دستور، فولدری که درونش هستید رو به یک روت برای وب سرور تبدیل میکنه. و میتونید توی اون فولدر، فایل هاتون رو قرار بدید و اون چیزی که لازمه رو، تست کنید. خب، روبی چنین ماژولی نداره و ما باید شبیه سازیش کنیم. البته شبیه سازی کردن این ماژول کار دو سوته 😀 .

فرمورک ریلز، از جم rack برای درست کردن وب سرور استفاده میکنه. اگر rails رو نصب دارید، قطعا این جم هم نصب شده. اگر نصب نداریدش و میخواید فقط از رک استفاده کنید، با دستور زیر میتونید نصبش کنید :

کد

sudo gem install rack

خب حالا که نصب شده، چنین کدی رو نیاز داریم که بنویسیم :

کد

#!/usr/bin/env rackup
#\ -E deployment
 
use Rack::ContentLength
 
app = Rack::Directory.new Dir.pwd
run app

و بعد به اسم webserver.ru ذخیره میکنیم و با دستور زیر اجراش میکنیم :

کد

rackup ./webserver.ru -p 8585

که در اینجا سوییچ p و عدد مقابلش، دارن پورت رو مشخص میکنند. همچنین، میتونید به فایل webserver.ru پرمیشن اجرایی بدید و بدون نیاز به rackup اجراش کنید.

موفق باشید.